weegem: Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς

Έφυγε και ο Κρόνος μακριά. Έφυγε ο δυνάστης αυτός που σε μαθαίνει με τον δύσκολο τρόπο. Αυτός που σου φανερώνει την μεγάλη σου αγάπη, που σε πληγώνει και σου βάζει μυαλό. Δεν ξέρω εάν πιστεύω στα ζώδια ξέρω όμως πως είναι να μαθαίνεις με τον δύσκολο τρόπο. Πάντοτε ήμουν η θαρραλέα εκείνη που θα τα κατάφερνε και προσπαθώ να μην απογοητεύω κανένα ακόμα και όταν οι γύρω μου με απογοητεύουν σε μικρές δόσεις σα δηλητήριο. Λίγο λίγο κάθε μέρα, αργα, βασανιστικά μου χαρίζουν μικρούς θανάτους. Το να πιστεύεις σε κάποιον είναι σπάνιο στις μέρες μας. Συνήθως ο εγωκεντρισμός μας δεν αφήνει να ανθίσουν συναισθήματα θαυμασμού για κάποιον άλλον πέρα του εαυτού μας. Μπερδεύουμε το θαυμασμό με τη ζήλεια που δεν απέχουν όμως και πολύ το ένα από το άλλο όπως μου χε πει κάποτε ο πατέρας μου. Το να βλέπεις την καλή πλευρά των ανθρώπων το θεωρώ χάρισμα. Εάν διακρίνεις έστω και μια φορά την αγνότητα των πράξεων έχεις ανέβει ένα σκαλοπάτι της ολοκλήρωσης.

Παρόλα αυτά ο έρωτας όταν σε αφήνει σου φανερώνει όλες τις ζοφερές πτυχές μιας κατάστασης. Σε βάζει σε κατάσταση εγρήγορσης. Οι αισθήσεις μεγενθύνονται και αμφιβάλεις για όλες τις καλές προθέσεις. Όταν ξεπερνάς το στάδιο της τύφλωσης από έρωτα και απογοήτευση νιώθεις ότι έχεις χάσει την πίστη σου στις καλές προθέσεις των άλλων. Αμφιβάλλεις διαρκώς ακόμα και για τα πιο μικρά πράγματα. Μπαίνεις σε ατέρμονα διλλήματα και φοβάσαι μην οι δικές σου πράξεις με την σειρά τους θεωρηθούν υστερόβουλες. Δεν ξέρω ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να βγεις από αυτή την παγίδα. Η σιωπή ίσως βοηθήσει, γιατί πώς να ερμηνεύσεις λόγια που δεν ειπώθηκαν. Ηρεμεί το πνεύμα σε βάζει να σκεφτείς καθαρά. Σου λείπει μια κατάσταση ή ο ίδιος ο άνθρωπος. Ακόμα και όταν η ανάγκη σου να επικοινωνήσεις είναι μεγάλη την καταπίνεις και μαζεύεσαι στο καβούκι σου. Η δειλία κάπου διάβασα ότι είναι δείγμα ευφυΐας, αλλά δεν το ενστερνίζομαι. ‘Ο τολμών νικά’ μαθαίναμε στο σχολείο, αλλά αυτό το ‘ή ταν ή επι τας’ είναι που με φοβίζει και με γοητεύει συνάμα. Βέβαια εάν δεν πας στον πόλεμο δε θα μάθεις ποτέ το τέλος σου. Δεν θα έπρεπε μια απλή εκδήλωση συμπάθειας να μας προβληματίζει τόσο. Αλλά όταν ο αποδέκτης των πράξεων μας δεν ξέρουμε εάν πλέον εκπέμπει στην ίδια συχνότητα πολύ απλά το σκεφτόμαστε διπλά.

Εμπνευσμένο και αφιερωμένο στην Γ. να μην χάνεις ποτέ την πίστη σου ακόμα και όταν απελπίζεσαι. Να κάνεις πάντα αυτό που θες κανείς δεν θα σου πει εάν είναι σωστό ή λάθος μόνο το ενστικτό σου.