και εκεί που πίστευες ότι μάταια περιμένεις, ότι δεν υπάρχει κάτι που θα σε εντυπωσιάσει, να σου ανοίξει διάπλατα το στόμα και να μεγαλώσει τις κόρες των ματιών σου, έρχεται το αναπάντεχο.
Πηγαίνεις να πιεις το ποτό σου ήρεμα και ωραία με μια παρέα και έρχεται. Δεν θυμάσαι την ομορφιά ή την ασχήμια. Θυμάσαι πως ένιωσες. Αν όντως ο θαυμασμός τροφοδοτεί τον έρωτα τότε υπάρχει ελπίδα.
Πριν πόσα χρόνια είχες θαυμάσει κάποιον; Δεν θυμάσαι, ξέχασες. Απασχολημένος με το πως να γίνεις καλύτερος εσύ, έγιναν όλοι ανιαροί. Όλα όμως εδώ πληρώνονται.
Και εκεί που νομίζεις ότι το έχεις, ότι τίποτα δε θα μπορέσει να σου τη χαλάσει ...έρχεται η πίεση.
Γενικά με τον όρο 'πίεση' χαρακτηρίζεται το αποτέλεσμα της εφαρμογής μιας δύναμης σε μία επιφάνεια. Μεταφορικά σημαίνει η οποιαδήποτε άσκηση βίας προς εξαναγκασμό.
Σε προσωπικό επίπεδο, πίεση νιώθουμε για διαφόρους λόγους, αλλά χειροτερεύει μια σχέση ή μία κατάσταση όταν δεν εκμυστηρευόμαστε στον άλλον που έχουμε απέναντι τι μας την προκαλεί. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει αυτός που σου την προκαλεί να καταλάβει σε τι βαθμό σε επηρεάζει. Εν αγνοία του οποιοδήποτε, μπορούμε να νιώσουμε πίεση (ακούσια ή εκούσια την εκλογικεύουμε μόνο στο βαθμό που την καταλαβαίνουμε μέσω προσωπικών εμπειριών). Έπειτα, στέλνουμε μηνύματα στον πολύπλοκο εγκέφαλο μας με την μορφή σκέψεων. Με ακαριαίες αρνητικές σκέψεις και δίνοντας απαντήσεις βάσει των παρελθόντων βιωμάτων ενεργοποιούμε ψυχοσωματικές αντιδράσεις.
Στις μέρες μας την πίεση την δεχόμαστε απο παντού. Σε αντίθεση με τις τύψεις τις οποίες μας τις δημιουργούν οι άλλοι, η πίεση μπορεί να ασκείται και εσωτερικά και εξωτερικά. Για να χαλαρώσουμε την πίεση που δεχόμαστε και ασκούμε χρειάζεται χρόνος και σίγουρα συζήτηση. Μόνο που στις μέρες μας είναι πιο εύκολο να τραπούμε σε φυγή παρά να ξεκινήσουμε διάλογο. Ειδικά όταν δεν έχουμε μάθει να κάνουμε διάλογο με επιχειρήματα και φοβόμαστε ότι ο άλλος θα μας μεταχειριστεί ή θα πατήσει πάνω στην ανυπαρξία του ταλέντου του 'διαλέγειν' και της άγνοια μας. Δυστυχώς εάν δεν προσπαθήσουμε να συζητήσουμε η πίεση δε θα πάει πουθενά απλά θα τη διοχετεύσουμε και σε άλλους τομείς.
Μια Ελλάδα γεμάτη άπλυτα...με την κρίση της, με τα στραβά της τα παιδιά, με τα όλα της.
Κάποτε όλοι άπλωναν μπουγάδες και καμάρωναν για την καθαρότητα των λευκών. Τώρα λες και όλοι άνοιξαν μπαλκόνια και παράθυρα και πέταξαν στους δρόμους τα άπλυτά τους. Στοίβες ρούχων στα στενά. Οταν καταλάβεις σε ποιον ανήκουν απλά πηδάς το σωρό και προχωράς, σα να μη συμβαινει τίποτα.
Μία Αθήνα που μικραίνει επικίνδυνα και γίνεται χωριό. H θεωρία του '6 degrees of separation' σε όλη της την ισχύ. Μια Αθήνα που δε χωράει λάθη σε σχέσεις. Θα το βρεις μπροστά σου, but frankly my dear I don't give a damn.
Νέα εποχή...redesign της ζωής μας...happiness ολοταχώς!
Πάμε πάλι μία απο τα ίδια...Η γνωστή μας χημεία...Ακολουθεί ιστορία φίλης μετά από συζήτηση μας (όπως την καταλαβα εγώ τουλάχιστον):
Είχε υποσχεθεί να μην ξανανοιώσει έτσι. Ηρθε η μέρα που πάλι όλα θα ήταν λάθος. Λάθος timing, λάθος διάλογοι, λάθος αρχή.
Σκέφτηκε να το αφήσει, να μην ασχοληθεί. Δεν υπήρχε νόημα να αντικαταστήσει στο κουκλόσπιτο τη φιγούρα του παλιού Τζον-Τζον, που παντρεύτηκε το κακέκτυπο της Σίντυ, με έναν νέο.
Ένα σύννεφο απο σκέψεις θόλωνε το μυαλό της.
- 'Τι θα πάρετε?', ρώτησε η σερβιτόρα.
-'Ένα κοκτέιλ αυτό με την καραμέλα'. 'Μπας και γλυκαθώ', σκέφτηκε, 'γιατί είναι έκδηλη η ξινίλα μου'.
Επί ώρα την έβλεπες να κοιτάει αμήχανα. Ανάδευε την καραμέλα λες και θα έφτιαχνε μαρέγκα. Ταίριαζε τα μαλλιά της. Δε βολευόταν. Απέφευγε να τον κοιτάξει. Λες και θα καταλάβαινε ότι κάτι κρύβει. Ίσως επειδή δεν ήθελε να δει εάν είναι αληθινό το βλέμμα του, όταν είχε ξεκινήσει την απολογία του. Είχε τόσο ανάγκη να πιστέψει σ' αυτό το παραμύθι.
Επαναλάμβανε από μέσα της κάθε φορά που ανοιγόκλεινε τα μάτια της 'Σε παρακαλώ μην είσαι και 'συ μαλάκας, όχι εσυ, όχι πάλι'. Δεν μπορούσε να ξεστομίσει πολλά, και όλα αυτά που έλεγε την έκαναν να φαίνεται τόσο παγερή. Ευτυχώς το ποτό βοήθησε. Χαλάρωσε. Ξανακέρδισε την ανάλαφρη διάθεσή της. Και τότε, αποφάσισε να είναι ειλικρινής.
- Ξέρεις ότι ταιριάζουμε πολύ. Περνάμε καλά. Εσύ είσαι σε άλλο level που το 'χω περάσει και έχω πάρει και το bonus.
- Sorry είμαι άδειος
Εκείνη συνέχισε...
- Αυτό το καλοκαίρι συνειδητοποίησα πόσο καλά είμαι. Μετά απο την ολιγοήμερη ταβανοσκόπηση και τις όμορφες διακοπές μου αποφάσισα ότι είμαι έτοιμη να κάνω μία σχέση.
- Μπράβο κούκλα μου
- Ο άνθρωπος που θα διαλέξω εάν δεν θέλει να είναι μαζί μου άπλα καθυστερεί την ευτυχία του.
- Μ αρέσει αυτή η αυτοπεποίθηση σου.
Είπαν πολλά. Γέλασαν πολύ.
Της κόπηκε το γέλιο όταν αναφέρθηκε σε μια τύπισσα που γνώρισε και προσπάθησε να κάνει σχέση. Αλλά στις 3 μέρες το έληξε. Του μπαστακώθηκε είπε...Εν αντιθέσει με κείνη. Της είπε:
- Εσύ δε με έχεις πιέσει ποτέ και για τίποτα. Μου αρέσει να σε έχω στις εξόδους μου. Η κοινωνικότητα σου με χαλαρώνει. Δεν χρειάζεται να επικεντρωθώ πάνω σου να δω αν περνάς καλά. Γίνεσαι αγαπητή και μου αρέσει.
Ηθελε να τον σαπίσει στο ξύλο. Ήθελε να του πει πόσο άχρηστος είναι. Ήθελε να τον βρίσει! Αλλά πιο πολύ ήθελε να εκτονωθεί αυτή η ένταση. Το ίδιο ήθελε και αυτός.
Μετά απο λίγες ώρες του είπε ότι δεν είναι ο εαυτός της μαζί του. Σηκώνει άμυνες γιατί υπάρχουν όρια. Μετά από μερικές ώρες ήταν πολύ καλύτερα.
Δε θα τον ξαναδει. Θέλει να κρατήσει την υπόσχεση της. Θέλει να είναι καλά. Να μη δίνει τροφή για σχόλια τύπου 'θέλουμε να σε δούμε με έναν καλύτερο, αντάξιο σου'.
Ανεβαίνοντας τις σκάλες είπε:
- Με πνίγεις. Δε μ' αφήνεις και είναι πολλά αυτά που θέλω να δώσω. Αντίο.
Δεν την άκουσε είχε ήδη κλείσει την πόρτα πίσω της.
Η ζωή είναι γεμάτη από εκπλήξεις και αναπάντεχες γνωριμίες...μια απλή βόλτα στο Kολωνάκι μπορεί να μετατραπεί σε Ισπανική fiesta και ένας τυχαίος καφές σε Jackpot.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί αυτή η ζωή που σου λέει 'προχωρα το χεις' με νόημα, μετά σε ξεβρακώνει μπροστά στους άλλους.
Μετά από πολλά χρόνια ξαναπήγα στη Σαντορίνη. Αναμνήσεις σε κάθε σοκάκι. Δεν άλλαξαν και πολλά.
Από το λιμάνι η εικόνα παραμένει πολύ τρομακτική που δε μοιαζει με καμία άλλη. Η θέα που αντικρίζεις στο νησί σα card postal. Ένα background σαν αυτό που είχαν παλιά στα φωτογραφεία για τις επετειακές φωτό των φτωχών ζευγαριών που δεν μπορούσαν να πάνε μήνα του μέλιτος κάπου εξωτικά.
Πέρασα πολύ όμορφα. Γελασα πολύ και ήρθα στο τσακίρ κέφι για χάρη γενεθλίων φίλης [κοινώς έδωσα ρεσιτάλ, όπως μου είπαν, για άλλη μια φορά που θα το θυμάμαι για χρόνια ...μόνο από φωτογραφίες].
Ένιωσα μια γλυκιά κούραση στο γυρισμό.
ΥΓ. Ο έρωτας δε με βρήκε στο νησί, με βρήκε όμως ο βήχας από την υγρασία. Δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία γιατί και τα δυο όπως και να το κάνεις δεν κρύβονται
OK OK guys...για όσους δεν κατάλαβαν τι είναι μοντελοπνίχτης από το προηγούμενο πόστ τους παραπέμπω στο παρακάτω...
"Ο μοντελοπνίχτης είναι ένα νέο είδος ανθρώπου που έκανε την εμφάνισή του αμέσως μετά τη δυναμική είσοδο των μοντέλων στο κέντρο της τριτοκοσμικής ζωής της Αθήνας." περισσότερα εδώ: http://pitsirikos.blogspot.com/2008/05/blog-post_29.html
Μετά από πολύ καιρό και πίεση από φίλους που λατρεύουν τις αφηγήσεις μου από τα άκυρα περιστατικά που μου συμβαίνουν, είπα να ξαναγράψω.
Ήμουν λίγο off ή μάλλον deforme. Ασχολιόμουν με βλακείες just for the sake of it really. Με πιέζανε να γνωρίσω κόσμο...'και έλα αυτή τη φορά θα σ αρέσει', 'σου χω εγώ τον καλύτερο', 'δεν γίνεται τέτοια γυναικάρα φίλη μου να μην της βρω εγώ κάποιον' και άλλα τέτοια γραφικά. Την τελευταία φορά που έφτασα στο αμήν γύρισα και είπα: 'Συγνώμη ρε αγάπη τι είν' τούτο; εσύ δηλαδή θα πήγαινες μαζί του; για να σοβαρευτούμε λέω εγώ'
Είναι δύσκολο να δεχτούν οι φίλοι σου ότι είσαι single και όχι δεν θα παντρευτείς σύντομα, ούτε θα κάνεις παιδί όσο και αν θέλουν να σε δουν φουσκωμένη να τρέχεις για εξετάσεις και έπιπλα για το παιδικό δωμάτιο. Γελώ με το χαριτωμένο πείσμα τους και την προσήλωση στο στόχο τους! Στο τέλος από την μανία τους βλέπω να με στέλνουν νύφη στη ξενιτιά στα μακρινά ξαδέρφια τους!!
Από που να ξεκινήσω με τα disaster crash dates! Είναι απίστευτο! Από τον κερδοσκόπο τυχοδιώκτη [παύλα] κότα, τον βουκολικό έρωτα του καλοκαιριού, τον ψυχολογικά unstable φωνακλά μηνυματάκια with the huge ego, τον καμμένο Don Juan δαχτυλιδάκια [δε μου μιλάει γιατι ειμαι πολύ τέλεια και πιέζεται αλλά μου στέλνει δαχτυλίδια δατ ιζ), τους πιασμένους που μου εξομολογούνται ότι είμαι ο κρυφός τους πόθος ή το καλύτερο ....τον φετιχιστή μοντελοπνίχτη!?! WTF??
Έχω και τον κολλητό μου να μου ξετινάζει την ψυχολογία κάθε τόσο. Μου υπενθυμίζει πόσο δυναμική είμαι και ότι πρέπει να χαλαρώσω αλλιώς θα μου σκάνε οι μαμάκες και οι φουστοκρυφτούληδες. Τον ακούω και δαγκώνομαι. Του λέω χαρακτηριστικά με ύφος δέκα καρδιναλίων και τσεγκεβαρική διάθεση: 'όχι αγάπη μου, δεν μπορώ να νιαουρίζω μπροστά από μια Hermes τσάντα, να του κάνω ματάκια, να στριφογυρίζω μια τούφα απο τα μαλλιά μου και να λυγίσω ποδαράκι. Μη σώσει και μου την πάρει άμα θέλω θα την πάρω μόνη μου!'. Εκείνος πιστεύει ότι η δουλειά με άλλαξε. Τόσες ώρες να αποδεικνύεις την αξία σου σε προϊστάμενους κ πελάτες σε σκληραίνει!
Φέρνω στο μυαλό μου τότε που ήταν τα πράγματα πιο απλά. Τότε που έβγαινες και δεν ήξερες τι να πρωτοδιαλέξεις. Βέβαια τότε τα στέκια ήταν συγκεκριμένα (σχολείο, φροντηστήριο, γήπεδα και καφετέριες της γειτονιάς) ενώ τώρα άντε βρε τους.
Μην είναι στη Γλυφάδα με το πουλόβερ στους ώμους, μην είναι στη Κηφισιά με το κουστούμι, μην είναι Κολωνάκι για γρήγορο όρθιο (σα σαρδέλα να στριμώχνεται) ποτάκι, μην είναι στα Εξάρχεια στην underground υπόγα, μην είναι στην Καρύτση σε ένα πάρα πολύ trendy event, μην είναι στη Θεσσαλονίκη/Πάτρα/Κάτω Κουτσοχώρι και δεν ξέρει ότι τον ψάχνεις στην Αθήνα;
Μήπως να βγάλουμε όλες οι μόνες Αθηναίες DVD σα το Τζουλάκι να φτάσει στα πέρατα της Ελλάδας μπας και ξεστραβωθεί ο άντρας ο σωστός; Μπααα, τεκνάκια ακούτε: Τζουλάκι εγώ δεν γίνομαι προτιμώ να πηγαίνω με το σταυρό στο χέρι, παρά με την σαμπάνια!
You know that I would love to see you next year I hope that I am still alive next year You magnify the way I think about myself before you came I rarely thought about myself
Behind your veil I found a body underneath inside your head were things I never thought about you know that I would love to see you next year I hope that I am still alive next year
What's my view? well how am I supposed to know write a review well how objective can I be X2
You know that I would love to see you in that dress I hope that I will live to see you undress The every day is part of what consumes me The hate I feel is part of what fuels me
I testify to having guilty feelings I must confess, I'd like to be caught stealing You know that I would love to see you in that dress* I hope that I will live to see you undress**
What's my view? well how am I supposed to know write a review well how objective can I be X2
I like to wait to see how things turn out If you apply some pressure X2
What happens when you lose everything you just start again you start all over again X2
I like to wait to see how things turn out If you apply some pressure X2
What happens when you lose everything you just start again you start all over again
Show me the dirt pile And I will pray that the soul can take Three stowaways Vanish with no guile And I will not pay But the soul can wait The soul can wait
Well it is still pretty wet With all these leaks We'll be fine We'll be fine
But if it's still pretty wet With all these leaks We'll be fine, oh... And supervise
Show me the dirt pile And I will pray that the soul can take Three stowaways And you vanish with no guile And I will not pay But the soul can wait I felt you so much today
And oh you try.. You tried.. straight into my heart You fly.. straight into my heart Girl, I know you try... You fly.. straight into my heart You fly.. straight into my heart But here comes the fault (fall)
So much for make believe, I'm not sold So much of pain's deceit, I'm not prepared to know Your heart makes me feel Your heart makes me bold For always and ever I'll never let go Always concealed Safe and inside -- alive
Show me the dirt pile And I will pray that the soul can take Three stowaways In a passion it broke I pull the black from the grey But the soul can wait I felt you so much today
Τοσα ημίμετρα...και άλλα τόσα στο μέλλον...πόσο μου χεις λείψει να ξερες...ασχολούμαι με μνηστήρες, κοντόφθαλμα ανθρωπάρια πνηγμένα στην μιζέρια, βουτηγμένα στη θλίψη μιας κατάσταση, θλιβεροί θεατές της ίδιας τους της ζωή. Ηθοποιία της δεκάρας και γω αποσβολωμένος θεατής να παρακολουθώ φτηνό δράμα με βλέμμα απλανές και εκφραση αηδίας. Να καταπίνω μικρούς θανάτους και να δέχομαι την κολακία. Έρωτες της διχόνιας και της περίστασης. Αδιάφορα περνούν οι μέρες με την επικοινωνία μεταξύ εμου και των εραστών να συνθλίβεται. Δε μιλώ πλέον με ανθρώπους που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Μιλώ με σκιές. Αΰλες, επιφανειακες. Ανούσια αστεία και τεχνάσματα δήθεν ερωτικά και τραβλίσματα ενδιαφέροντος. Καταριέμαι την ώρα που σε γνώρισα, την ώρα που σε άφησα, την ώρα που σε δώρισα πίσω στο τίποτα του μικρόκοσμου σου και την ανυπαρξία. Σε μισώ που μεγαλώνεις μακρυά μου, που γίνεσαι κάτι που δεν ξέρω, δεν αναγνωρίζω, δεν κατανοώ.
I know we're just like old friends We just can't pretend That lovers make amends We are reasons so unreal We can't help but feel that something has been lost
But please you know you're just like me Next time I promise we'll be Perfect Perfect Perfect strangers down the line Lovers out of time Memories unwind
So far I still know who you are But now I wonder who I was...
Angel, you know it's not the end We'll always be good friends The letters have been sent on
So please, you always were so free You'll see, I promise we'll be Perfect Perfect strangers when we meet Strangers on the street Lovers while we sleep
Perfect You know this has to be We always we're so free We promised that we'd be Perfect
Πάντα ένιωθα σα τον καλό Σαμαρείτη και ενίοτε σα τη μητέρα Τερέζα. Το γιατί δεν μπορώ να το εξηγήσω. Βοηθάω τους πάντες φίλους, γνωστούς, άσχετους, χωρίς να περιμένω κάτι. Έτσι είμαι και με τα δώρα. Θα μπορούσες να με πεις και μαλάκα. Αλλά δεν αισθάνομαι έτσι. Ισως το EQ μου να είναι ανεπτυγμένο. Ίσως πάλι να φταίει η κλίση μου και το πόσο πολύ με γοητεύει η ψυχολογία και τα ανεξήγητα φαινόμενα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το χειρότερο βέβαια είναι με τους έρωτες. Ακόμα και όταν το πράμα δε τσουλάει χάνω τελείως την ιδιότητα της μελλοντικής γκόμενας και γίνομαι η miss Κατανόηση. Προτιμώ να ακούσω, να ενδιαφερθώ, να μιλήσω για άλλα θέματα πλην του φλέγοντος. Δυστυχώς γίνεται αυθόρμητα και το συνειδητοποιώ όταν είναι πλέον αργά.
Δέχομαι συχνά τα πυρά των φίλων μου γι αυτή την κατάσταση, γιατί τη θεωρούν άκυρη. Χάνω το ρόλο μου και το χρόνο μου λένε, γι αυτό τίποτα δεν καταλήγει σε κάτι ερωτικό. Δε με νοιάζει και καθόλου, απαντώ. Δεν μπορώ να κάθομαι να παίζω παιχνιδάκια sex power και στρατηγικής. Το ξέρω έχουν και αυτά το γούστο τους. Αλλά τι νόημα έχει αν ο άλλος δεν σε βάζει σε αυτή τη διαδικασία ή δεν έχει καταλάβει ότι είσαι αυτό που ψάχνει από τις θανατερές έξυπνες ατάκες, την κοινωνικότητα σου και την ικανότητα σου να μετατρέπεις μια βραδιά σε αξέχαστη. Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι ικανά να τον βγάλουν από τη λήθη, τότε άστο να πάει άστο, άστο πονάει άστο. It takes 2 to tango you know. Έχουμε χάσει λίγο την μπάλα. Δεν έχει αξία να πας να παίξεις αγώνα ποδοσφαίρου χωρίς αντίπαλο. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις τάκλιν στον εαυτό σου.
ΥΓ. Ουτε η βροχή δε θα μπορούσε να με σταματήσει χθες το βράδυ...
It was a perfect day...and then the cold came...but still I m glad I spent it all with you...
Just a perfect day, Drink Sangria in the park, And then later, when it gets dark, We go home. Just a perfect day, Feed animals in the zoo Then later, a movie, too, And then home.
Oh it's such a perfect day, I'm glad I spent it with you. Oh such a perfect day, You just keep me hanging on, You just keep me hanging on.
Just a perfect day, Problems all left alone, Weekenders on our own. It's such fun. Just a perfect day, You made me forget myself. I thought I was someone else, Someone good.
Oh it's such a perfect day, I'm glad I spent it with you. Oh such a perfect day, You just keep me hanging on, You just keep me hanging on.
Walk with me Open your sensitive mouth And talk to me Hold out your delicate hands And feel me Couldn't make any plans To conceal me
Open your sensitive mouth Hold out your delicate hands With such a sensitive mouth I'm easy to see through When I come up When I rush I rush for you
Cry for you Seen the tears Roll down from my eyes for you Heard my truth Distorting to lies for you Watched my love Becoming a prize for you
Seen the tears in my eyes Heard my truth turn to lies Seen the tears in my eyes I'm not proud of what I do When I come up When I rush I rush for you
I come up to meet you Up there somewhere When I rush to greet you My soul is bared
Gave more for you Dropped my crutches And crawled on the floor for you Went looking behind every door for you And because of the things That I saw for you I spiritually grew
Αντε και τον γνώρισες, Συγχαρητήρια κερδίσατε ένα one way ticket to the planet of anxiety...και ξεκινάει ο γολγοθας σου.
Τι θα φορέσω, πότε θα τα ξαναπούμε, θα στείλει μήνυμα ή θα πάρει τηλέφωνο και τι σημαίνει αυτό; θα το κάνουμε και που και πότε είναι η σωστή στιγμή, τώρα θέλει ή δε θέλει; και τι θέλει; μη θέλει μόνο sex και μου την κάνει; μην είναι σχεσάκιας περίεργος τσιμπούρι ελεεινό;
Αυτές είναι λίγες από τις ερωτήσεις που περνάνε από το μυαλό σου. Για να καταλήξεις, αφού τα κάνεις όλα λάθος, στο γνωστό 'άντε γαμήσου και συ κι ο γρύλος σου'. Survival guide δεν μου βρίσκεται εύκαιρο να σου παραθέσω. Σήμερα θα ασχοληθούμε με το παρακάτω:
Part 1: Τι θα φορέσω....;
Δεν έχω τι να φορέσω!!! Panic Attack!! How cliche of you ladies!! Αυτοματοποιημένη έκφραση γυναίκας στα πρόθυρα νευρικής κρίσης του πρώτου ραντεβού. 'Πρόβα πρόβα στον καθρέφτη κάνω πρόβα πριν από το ραντεβουυυύ' που έλεγε και η Καιτούλα η Γαρμπή στα χρόνια της αθωότητας σου. Η αναποφασιστικότητα έχει βγει παγανιά και σου καίει τα εγκεφαλικά κύτταρα σαν οξυζενέ στο ντεκαπάζ.
Αυτό πάει μ' αυτό; Κάτι χαλαρό; κάτι casual; κάτι σε υπερπαραγωγή; μη δείξω πολύ μπούτι, μη δείξω πολύ ξέκωλο, Φουστίτσα; να είμαι και λίγο κοριτσάκι; Μπα θα δείχνω πολύ πρόθυμη. 'Οχι παντελόνι θα βάλω! Τι σκατά τα φοράω το γαλόνια της dominatrix. Φορεματάκι; Ασε καλύτερα σηκώνεται και εύκολα και αν πιω λίγο παραπάνω; τσουπ και μην τον είδατε τον Παναή.
Πωπω και αυτό το καλτσόνι θα με στενεύει όλο το βραδύ με το κολάν. Θα μιλάω και θα σκέφτομαι την πιεσμένη κοιλιακή μου χώρα να διαμαρτύρεται ασυστόλως! Δε θα μπορώ να σταυρώσω κουβέντα. Άσε που δε μου πάει να χαμογελάω ευχάριστα κρύβοντας τον πόνο πίσω από τα δόντια μου. Να φορέσω μαύρο; always the safe choice. Σιγά μη φορέσω μαύρο, κάτι πιο φωτεινό να ξεχωρίζω ανάμεσα στο πλήθος όταν γυρνάω απο το WC του μαγαζιού να δω θα το σκάσει το γελάκι όταν με δει; Να βάλω μπότα; η γοβίτσα να ψηλώσω; φλάτ ή τα νέα μου τα nike που τα βολεύομαι κιόλας; Μα που θα πάμε; και τι θα φοράει κι αυτός ο χριστιανός;
Τα μαλλιά μου!!! Με τίποτα δε στρώνουν παλιόμαλλα. Σγουρά; μπα...Ίσια; ΟΚ ...και; μήπως να τα σηκώσω ψιλά; και αν με πιάσει πονοκέφαλος; και αν πετάνε κερατάκια; έχω και φύτρες! να κάνω φρατζούλα που χαρίζει κιόλας ή να τα τραβήξω όλα πίσω τα μαλλιά μου, να φανεί η ομορφιά μου, που λέει και ο λαός μας; Λακ; εχω..Τζέλ; έχω...κερί και άλλες μπούρδες; έχω και μεγάλη βούρτσα και μικρή για τα κοντά και χτένα και χτενάκι και πιστολάκι 2000 watt μη πα και κατσαρώσει το μαλλί στην πρώτη ψιχάλα..Και ψαλίδι ισιωτήρι για αψεγάδιαστη κόμη έχω παρακαλώ. Πωπωπωπω ξέχασα να βάψω τη ρίζα. Λες να το προσέξει στο μισοσκόταδο του bar; Φακ φακ φακ. Αει στα διάλα θα βρω δικαιολογία να μη βγω. Θα κάτσω μέσα με τις πιτζάμες να δω Sex & the City
Xαχαχα χαου παθέτικ! Καλέ άντε πήγαινε στο City και ξέχνα το Sex & the σπίτι.
Δεν περιγράφω άλλο!!! Μπορώ να συνεχίσω για πάντα!! Να περάσω στο make up, την επιθεώρηση των τέλειων άκρων, το ξύρισμα, τον σωστό τρόπο να βάζεις το άρωμα, την σωστή επιλογή εσώρουχων, την στάση σώματος κοκ. Αγόρια είναι δύσκολο το πρώτο ραντεβού!! Γι αυτό όλες μόνες ψάχνουν το κρυμμένο autocue στο ταβάνι του μπαρακίου. Δε θέλουν να βγουν πρώτο ραντεβού σου λέω!!!!
ΥΓ. Αφιερωμένο στο διαολεμένο σημερινό μου κέφι και τον Κ. που he caught me in the middle of my inspiration!!
Το αγόρι δεν υπάρχει..what a stunner...Τι χάσιμο...μια σχιζοφρένεια που σε στέλνει!Julian θεός!
Everybody sees me, But it's not that easy, Standing in the light field, Standing in the light field. Waiting for some action, Waiting for some action Oh but why won't you come over here?
Why won't you come over here? We've got a city to love. Why won't you come over here? We've got a city to love.
Old time grudges Will die so slowly I know you miss the way I saw you.
You're cold, You're so cold, You're so cold, You're so cold.
Nobody could see me, everything's too easy, standing in the light field, standing in the light field. Waiting for some actress, waiting for some actress to say why won't you come over here?
Why won't you come over here? We've got a city to love. Why won't you come over here? We've got a city to love.
Old time love song Will die so swiftly You never trust me For a while it was nice but it's time to say bye
You're Cold You're so cold You're so cold You're so cold
Πως γίνεται όταν επιτέλους μετά από καιρό ενθουσιάζεσαι με κάποιον να μεταμορφώνεσαι σε super goofy? Εχεις πάει σε διάφορα crash/simulation dates και είσαι έτοιμος! Αυτή τη φορά ξέρεις πως θα το χειριστείς, ξέρεις τι να κάνεις, όλα τα σημάδια σου λένε τι πρέπει να κάνεις...εσύ όμως; δεν χαμπαριάζεις. Κολλάει ο εγκεφαλός σου λες και ενεργοποιείται το self distruction mode in auto pilot. Στην αρχή είσαι προσεκτικός και διαλέγεις με εξαιρετική λεπτότητα την επόμενη ατάκα. Φαντασιώνεσαι ότι περνάς τα levels το ένα μετά το άλλο. Ακούς την πανηγυρική μουσικούλα των extra points. Μετά από 2 ποτά όμως συναγωνίζεσαι τον εαυτό σου στην βλακεία. Ο οτινανισμός σε όλο του το μεγαλείο!! Αυτοφασκελώνεσαι και σου 'ρχεται στο μυαλο το 'Doh' του Homer Simpson. Γιατί όταν ταιριάζουν 2 άνθρωποι το σύμπαν συνωμοτεί για να τους γαμήσει τη στιγμή και γενικώς την κατάσταση;
You move in waves You never retrace Your newest craze Straight out of the Face by the bed unread I'm left behind Like all the others Some fall for you It doesn't make much difference if they do She changes every time you look By summer it was all gone - now she's moved on She called you every other day So savour it it's all gone - now she's moved on So for a while Everything seemed new Did we connect? Or was it all just biding time for you ?
