Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Ήμουν και γω στη Σαντορίνη

Μετά από πολλά χρόνια ξαναπήγα στη Σαντορίνη. Αναμνήσεις σε κάθε σοκάκι. Δεν άλλαξαν και πολλά.

Από το λιμάνι η εικόνα παραμένει πολύ τρομακτική που δε μοιαζει με καμία άλλη. Η θέα που αντικρίζεις στο νησί σα card postal. Ένα background σαν αυτό που είχαν παλιά στα φωτογραφεία για τις επετειακές φωτό των φτωχών ζευγαριών που δεν μπορούσαν να πάνε μήνα του μέλιτος κάπου εξωτικά.

Πέρασα πολύ όμορφα. Γελασα πολύ και ήρθα στο τσακίρ κέφι για χάρη γενεθλίων φίλης [κοινώς έδωσα ρεσιτάλ, όπως μου είπαν, για άλλη μια φορά που θα το θυμάμαι για χρόνια ...μόνο από φωτογραφίες].

Ένιωσα μια γλυκιά κούραση στο γυρισμό.

ΥΓ. Ο έρωτας δε με βρήκε στο νησί, με βρήκε όμως ο βήχας από την υγρασία. Δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία γιατί και τα δυο όπως και να το κάνεις δεν κρύβονται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου