Ωρε που πάμε;

Ήθελα να γράψω για το υπέροχο φεστιβάλ που πήγα αλλά θα το κάνω άλλη στιγμή...σήμερα είμαι λίγο πιο συναισθηματική. 

Γιατί; που θες να ξέρω ίσως γιατί απάντησα κάτι πολύ honest σε κάποιον που ήξερα παρα πολύ λίγο. Ακολουθεί διάλογος. Ξεκινάει ο άλλος...

- Λατρεύω τα βραδινά μπάνια

- Βραδινα μπανια κ μαλακιες ήταν για όταν είμασταν 20 που ερωτευόμασταν κιολα και κάναμε τα πάντα ολα

- Δεν ερωτεύεσαι τώρα; ε;

- όχι

- Περίεργο...

- Ερωτεύομαι με πράγματα, διαθέσεις όχι με ανθρώπους

- οκ περίεργο

- γιατί;

- Δεν ξέρω απλα μου φαίνεται κάπως. Είσαι με κάποιον τώρα;

- Θεωρώ οτι είναι πολύ τέλειο να ερωτεύεσαι τόσο τέλειο που συνήθως οι άνθρωποι δεν το αντέχουν. Δηλαδή είναι σα να βάζεις μηχανή αεροπλάνου σε fiatακι. Γαμιέται το σύμπαν. Δεν είμαστε για τέτοια. Οχι δεν είμαι.

- Προτιμάς μόνη σου;

- Προτιμώ τη συντροφικότητα αλλά με κάποιον που θα με κοιτάει στα μάτια και θα λιώνω και θα είναι αμφίδρομο. Αλλά επειδή δεν έχω αυταπάτες ναι προτιμώ μόνη μου.

- Μας γάμησες ρε κοριτσάκι

- Γιατί;

- Με βάζεις να σκεφτώ διάφορα

- Τι θες να σου απαντήσω κάτι πιο γκομενέ ε; Καλα το παίρνω πίσω...άκου...Αχ που να στα λέω με γάμησε ο τελευταίος μαλάκας και όλοι μαλάκες είναι και θα πάω με τις φίλες μου Μύκονο να το ξεπεράσω, να πηδήξω 2 Ιταλούς να συνέλθω...better?

- Χαχαχαχαχαχαχαχαχα είσαι όργιο !!!

- έλα μωρέ καλή είμαι ...κάνει ζέστα τι να βάλω;

- Τιποτα γάμησε το

- Τιποτα; Με μαγίο και γόβες; σα τη σταρ Ελλάς του δρόμου; να πάρω και κανα τίτλο

Που να του είχα αναφερει ότι γνώρισα πάλι νεάτερνταλ του τριημέρου (βλ. Παλιά ανάρτηση) όπου αυτή τη φορά φορούσε τη στολή του ψαγμένου. “Είσαι πολύ νορμάλ για τα γούστα μου” είπε. Ναι ναι μην απορείς. Όπως μου παν αργότερα που το συζήτησα “μπορούμε να σε χαρακτηρίσουμε πολλά, νορμαλ όμως όχι”. Του αρέσουν λέει οι παρακμιακές γκομενες (άκου λέξη παρακμιακός για να χαρακτηρίσεις έταιρον ήμισι) σε αυτές βρίσκει τον εαυτό του, αυτές είναι καθρέπτης του. λέει. Αυτες δεν πληγώνονται ή μάλλον δε φοβάται να τις πληγώσει.

Με μένα είναι αλλιώς φοβάται γιατί πατάω καλά στα πόδια μου, θέλω να ερωτευτώ και αυτός δεν ξέρει αν μπορεί να ανταποδώσει. “Άσε μας κούκλε μου” ήθελα να του πω “νομίζεις ότι τόσο εύκολα θα σε ερωτευόμουν ρε κακομοίρη σε 3 ραντεβου; Μα τι νομίζει ο κόσμος; Γιατί μπερδεύουμε τον έρωτα με τον ενθουσιασμό; Καθυστερημένοι είμαστε;” Αρκέστηκα να ζητήσω συγνώμη που του προκάλεσα τέτοια αναστάτωση όπου τον έβαλα δηλαδή να απολογηθεί. Ανταποκρίθηκε λέγοντας μου να μη ζητάω συγνώμη γιατί είμαι τέλεια! Εκείνη τη στιγμή έσκασε ο κολλητός μου σα διαολάκι δίπλα στο κεφάλι μου και αντήχισαν τα λόγια του 'μην ασχολήσε δεν μπορείς να φανταστείς τι λέμε για να πηδήξουμε και να φύγουμε'.

Ντρέπομαι που κάθε φορά την πατάω. Ντρέπομαι που κάθε φορά πρέπει να απολογούμαι γιατί εγω μπορώ να ερωτευτώ και να αισθάνομαι άσχημα για αυτό. Κυρίως ήθελα απλά να περνάω καλά. Τώρα αν εσύ με βλέπεις για σχέση και κάνεις πίσω δεν είναι σωστό να προσπαθω να σου κάνω μαθήματα casual sex...for the love of God και good wines.