Διαλέγειν & διαλέγεσθαι

Οι προβληματισμοί στις σχέσεις όλο ένα και πληθαίνουν…ειδικά τώρα τελευταία μου έχουν εκμυστηρευτεί τα άπειρα. Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη πληγή είναι η έλλειψη του διαλόγου. Η απουσία της παύσης στην συζήτηση. Από τη φύση μας οι Έλληνες δεν ακούμε προτιμάμε απλά να ακουγόμαστε. Θέλει ιδιαίτερη προσπάθεια και τρομερή υπομονή και αυτοσυγκράτηση όχι μόνο να ακούς αλλά και να επεμβαίνεις με δημιουργικό τρόπο σε μία αψιμαχία. Πρέπει να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε δοκιμασίες και να προσπαθείς να είσαι δεκτικός. Ειδικά όταν εκφράζεται η δυσφορία του ενός, θα πρέπει να αφουγκράζεσαι την κατάσταση και όχι να σκέφτεσαι αυτό που θες να πεις.

Η τέχνη του ‘διαλέγεσθαι’ είναι να μπορείς να κάνεις πίσω και να αντικρούεις λανθασμένα συμπεράσματα με εύστοχα επιχειρήματα. Οι λεπτομέρειες είναι μηδαμινής σημασίας και συνήθως δημιουργούν χαώδης καταστάσεις και ατέρμονες συζητήσεις. Ουσιαστικά μετατίθεται η ενοχή, που βαραίνει πότε τη μία και πότε την άλλη πλευρά. Για να καρποφορήσει ο διάλογος θα πρέπει συνειδητά να δεις την συνολική εικόνα της κατάστασης και να εστιάσεις στη λύση και όχι στην κατηγορία και την πανηγυρική νίκη του εγωισμού σου. Είναι εύκολο να γίνεις κατήγορος αλλά πολύ δύσκολο να πάρεις τη θέση του εισαγγελέα. Εφόσον δεν υπάρχει διαιτητής στη φάση του φάουλ είσαι έρμαιο της άτυχης στιγμής. Εκείνη τη στιγμή αντί να πας στα πέναλτι θα πρέπει να ξεκινήσουν και οι 2 ομάδες ξανά από το ημίχρονο. Μόνο έτσι θα δοθεί η ευκαιρία και στους 2 να αναμετρηθούν στην κόντρα.

Κάποιες φορές απελπίζεσαι και ξεχνάς όλους αυτούς τους τρόπους που μπορείς να επιστρατεύσεις για να ακούσεις. Ίσως το μετανιώσεις όταν αργότερα κάνεις την αυτοκριτική σου αλλά ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Οι περισσότεροι από εμάς διαχειρίζονται καλύτερα έναν καβγά με το να σιωπήσουν και άλλοι με το να επιτεθούν. Η λύση βρίσκεται όπως πάντα κάπου στη μέση. Τα λάθη είναι για να τα διορθώνουμε ειδικά όταν νοιάζεσαι βαθιά για τον άλλον. Η νίκη είναι μεγαλύτερη όταν απολαμβάνεις την ηρεμία μετά από έναν διάλογο που έφερε τη συμφιλίωση και τη λύση στο πρόβλημα. Η αφορμή δεν είναι μέγιστης σημασίας θα πρέπει να ψάξουμε πιο βαθιά και να βρούμε την αιτία και ας πληγωθούμε.

Ανάμεσα σε ζευγάρια η διαμάχη είναι αναμενόμενη, ειδικά όταν περιμένεις ο άλλος να συμπεριφερθεί όπως θες. Δυστυχώς ο έρωτας πλάθει αγγελικά το έτερον σου ήμισυ και κάθε τι που παρεκκλίνει από αυτό που θες να είναι ο άλλος σε απογοητεύει. Κατά συνέπεια μεγενθύνει την απογοήτευση και την στενοχώρια. Αυτό που είπα στην Σ. μετά από την συζήτηση μας για τον χωρισμό της είναι το εξής: ‘Μακάρι να μην ήσουν τόσο ερωτευμένη για να μην είναι ο πόνος σου τόσο μεγάλος. Το έζησα και δυστυχώς οι καλές στιγμές δεν είναι ικανές να απαλύνουν την πληγή. Πραγματικά θέλω να έχετε ένα αίσιο τέλος όπως σας ταιριάζει γιατί σ αγαπάω.’

Put the car in reverse
and come back to me
without you this house is a hearse without wheels
you can't work out which cringing
which cringing feels worse
when i touch you like this
on the place that it hurts

Give me all that you have
if you don't i will steal it
all the things that you've lost
i can reel them in
i'm falling apart every minute of every day
but you're there to put me back together again

When i don't know where you are
i feel lost
your trail feels so warm
but i'm covered with frost
when i left in the morning
she smelled so good
then i whispered quite nicely, quite rightly

I can't make you feel good
you can't make me feel bad
i'll never get you back
so you'll never be sad