Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

The laterna syndrome

Πάντα μου άρεσαν οι εξορμήσεις στην επαρχεία. Ο καθαρός αέρας το κάτι το διαφορετικό. Νοιώθεις το vibe της ηρεμίας, της χαλάρωσης και την νωχελικότητας. Αργά ανθρώπινα λικνίσματα στις περατζάδες στα σοκάκια με τα café. Οι γυναίκες σαν αναχρονιστικές Πυθίες που έχουν μόλις δαγκώσει την δάφνη, περπατούν αργά σαν αιλουροειδή που προβάλλουν την γυαλιστερή τους τρίχα για να προσεγγίσουν τα αρσενικά. Μαλλιά καλοφιασιδωμένα, αψεγάδιαστα άκρα, ψηλοτάκουνα και βλέμματα λάγνα με βλεφαρίδες που φτερουγίζουν. Τα απόλυτα θηλυκά μέχρι τη στιγμή που ανοίγουν διάπλατα την δίφυλλη ντουλάπα για να δουν τι θα φορέσουν.

Το τερατούργημα παίρνει σάρκα και οστά. Ότι πιο πρόστυχο, κοντό, πλουμιστό και άκομψο βρίσκει την θέση του και έχει την τιμητική του επάνω σε μια επαρχιώτισσα. And the pageant of the bizarre (instead of beauty) ξεκινά. Καυτά σορτς με γόβες, φορέματα με χρυσά και επώνυμες στάμπες βγαίνουν παγανιά. Το δε accessorizing σε όλο του το μεγαλείο χωρίς απαραίτητα να έχει σχέση με το ντύσιμο. Το έχει; θα το βάλλει σου λέει. Τα γυαλιά ηλίου εκεί είναι παντός καιρού. Όσο πιο μεγάλα μαύρα και επώνυμα τόσο το καλύτερο. Σα μάσκες από βενετσιάνικο καρναβάλι στολίζουν τα όμορφα βαμμένα πρόσωπα τους. Ίδιες και απαράλλακτες πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Οι οίκοι νυφικών είναι σε κάθε γωνία σαν τα περίπτερα (no wonder why). Με ένα όνειρο ζουν. Να φύγουν από σπίτι σπάζοντας με την άσπρη γόβα το πιάτο στο πατρικό τους και να ανοίξουν σπιτικό με τον όμορφο του χωριού ή τον τσιφλικά αναλόγως τα γούστα. Όπως μου παν ο Δ. & ο Χ.: ‘Καλή μου, εδώ και η τελευταία έχει τον Brand Pitt’.

Τι όμορφη που είναι η ζωή για την λατέρνα επαρχιώτισσα. Χωρίς άγχη με κύριο μέλημα της το λούσο και τον καλό γάμο. Κάτι λάθος κάνουμε όλες οι υπόλοιπες. Έχουμε εγκαταλείψει την φύση μας για την προσωπικότητα μας. Αλλά πάλι σκέφτομαι ότι μια τέτοια γυναίκα δεν φιγουράριζε ποτέ στα πρότυπα μου. Εάν αλλάζαμε ρόλους εγώ θα βαριόμουν στην πρώτη βδομάδα και κείνη θα έπεφτε ξερή από την εναλλαγή τόσων ρόλων μέσα σε μια μέρα.

Μια μέρα μου ολόκληρη η ζωή σου.

2 σχόλια:

  1. h gynaika laterna 8a parei ton antra kota.emeis mporei na broume kai kanan gaidaro

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. well said!! γιατί ο γάιδαρος το πολύ πολύ να σου βγει μουλάρι αλλά και πάλι την παλεύεις :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή