Perfect strangers

Τοσα ημίμετρα...και άλλα τόσα στο μέλλον...πόσο μου χεις λείψει να ξερες...ασχολούμαι με μνηστήρες, κοντόφθαλμα ανθρωπάρια πνηγμένα στην μιζέρια, βουτηγμένα στη θλίψη μιας κατάσταση, θλιβεροί θεατές της ίδιας τους της ζωή. Ηθοποιία της δεκάρας και γω αποσβολωμένος θεατής να παρακολουθώ φτηνό δράμα με βλέμμα απλανές και εκφραση αηδίας. Να καταπίνω μικρούς θανάτους και να δέχομαι την κολακία. Έρωτες της διχόνιας και της περίστασης. Αδιάφορα περνούν οι μέρες με την επικοινωνία μεταξύ εμου και των εραστών να συνθλίβεται. Δε μιλώ πλέον με ανθρώπους που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Μιλώ με σκιές. Αΰλες, επιφανειακες. Ανούσια αστεία και τεχνάσματα δήθεν ερωτικά και τραβλίσματα ενδιαφέροντος. Καταριέμαι την ώρα που σε γνώρισα, την ώρα που σε άφησα, την ώρα που σε δώρισα πίσω στο τίποτα του μικρόκοσμου σου και την ανυπαρξία. Σε μισώ που μεγαλώνεις μακρυά μου, που γίνεσαι κάτι που δεν ξέρω, δεν αναγνωρίζω, δεν κατανοώ.


I know we're just like old friends
We just can't pretend
That lovers make amends
We are reasons so unreal
We can't help but feel that something has been lost

But please you know you're just like me
Next time I promise we'll be
Perfect
Perfect
Perfect strangers down the line
Lovers out of time
Memories unwind

So far I still know who you are
But now I wonder who I was...

Angel, you know it's not the end
We'll always be good friends
The letters have been sent on

So please, you always were so free
You'll see, I promise we'll be
Perfect
Perfect strangers when we meet
Strangers on the street
Lovers while we sleep

Perfect
You know this has to be
We always we're so free
We promised that we'd be
Perfect